Tα “yiamakia” της, όπως τα αποκαλεί η ίδια, ενθουσιάζουν όποιον τα δοκιμάσει! Πώς ξεκίνησε όμως η Yiam; Πώς δημιουργούνται οι νέες γεύσεις; Γνωρίζουμε την Αύρα Πανουσοπούλου σε 10 ερωτήσεις!
Πες μας λίγα λόγια για εσένα; Πώς ξεκίνησες; Πώς σου ήρθε η ιδέα να ασχοληθείς με το τρόφιμο;
Ήταν γραφτό…όταν μεγαλώνεις με ένα μπαμπά πολύ απαιτητικό σε όλα… μαθαίνεις να ζητάς μόνο το τέλειο… Μου άρεσε να μαγειρεύω από μικρή. Μου άρεσε το φαγητό και η διαδικασία για την προετοιμασία και το αποτέλεσμα και η παρέα στο τραπέζι…. Όταν γνώρισα και έζησα και το θαύμα να παράγεις την τροφή σου, τότε δεν υπήρχε περίπτωση να μην ερωτευθώ… Όταν λοιπόν έφυγα από την Αθήνα και άρχισα να μαθαίνω και να σπουδάζω τη ζωή στο χωριό, ανακάλυψα πόσο πολύ μου άρεσαν όλα αυτά… Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε μια φάρμα με ζώα, να καλλιεργούμε λαχανικά και να φτιάχνω τα πάντα μόνη μου για το σπίτι. Όταν πήγαινα στο super market για ψώνια έπαιρνα κάθε φορά όλο και λιγότερα πράγματα. Έφτιαχνα το τυρί μας, είχαμε γάλα, είχαμε αυγά, είχαμε κοτόπουλα και κουνέλια και μοσχάρια, έφτιαχνα ζυμαρικά, σάλτσες, τουρσιά, ελιές, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού, πετιμέζι, όλα τα λαχανικά κι έτσι αγόραζα μόνο χαρτικά, καφέ, ζάχαρη, και ελάχιστα ακόμα πράγματα. Πολλά πράγματα τα παίρναμε και από παραγωγούς κοντά μας και βίωνα αυτό που αργότερα έγινε «κίνημα» να μην ψωνίζεις πράγματα που παράγονται μακριά σου… Είδα λοιπόν ότι αυτά που έφτιαχνα, ενδιέφεραν κι άλλο κόσμο και έτσι αποφάσισα να το κάνω πιο συστηματικά και να γίνει η δουλειά μου…
Πες μας λίγα λόγια για το brand. Τι πρεσβεύει; Με τι σκοπό το δημιούργησες; Στην αυλή ενός σπιτιού το 1999 ενώ πίναμε καφέ με τον Θανάση…. ψάχναμε μια λέξη για να γίνει η ετικέτα για τα βαζάκια που έφτιαχνα… Θέλαμε να είναι μικρή, να έχει πλάκα, να σου θυμίζει κάτι νόστιμο, να έχει μια παιδικότητα…και έτσι βρήκαμε το “Γιαμ”.
Πώς ξεκίνησες; Τι δυσκολίες αντιμετώπισες;
Όταν κάνεις κάτι γιατί σ’ αρέσει… καταρχήν είσαι πολύ τυχερός άνθρωπος. Έχεις σώσει τη ζωή σου. Έχεις κάνει το πρώτο βήμα για να έχεις μια καλή ζωή. Έχεις βρει τον τρόπο να παίρνεις ευχαρίστηση, να μαθαίνεις τον εαυτό σου, να εξελίσσεσαι σε αυτό που κάνεις, να γεμίζεις με συναισθήματα, να παίρνεις δύναμη από αυτό… να σε θρέφει…. Όλα τα άλλα που συνήθως λέμε δυσκολίες είναι λεπτομέρειες…. Προσπαθώ να σκεφτώ να απαντήσω τι δυσκολίες αντιμετώπισα και δεν μπορώ να τις θυμηθώ. Το ότι δεν είχα λεφτά για να ξεκινήσω το πρώτο εργαστήριο; Είναι μια δυσκολία. Μου έμεινε όμως το αποτέλεσμα. Πήρα λίγα δανεικά, είπα στους ανθρώπους που χρειαζόμουν τι θέλω να κάνω και βρήκαμε τον τρόπο. Ο υδραυλικός και ο πλακάς και ο τζαμάς και το κατάστημα με τον εξοπλισμό, και οι παραγωγοί και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θα έπρεπε να πληρωθούν τελικά πληρώθηκαν, με κάποιους γίναμε φίλοι, κάποιοι που μπορούσαν κάνανε περισσότερη υπομονή από κάποιους άλλους, και βήμα βήμα ερχόμουν πιο κοντά σε αυτό που ήθελα να κάνω…. Υπήρχαν διάφορα εμπόδια αλλά ήταν ασήμαντα εφόσον τα ξεπέρασα.
Το ότι ταυτόχρονα μεγάλωνα τρία παιδιά και δούλευα και στο χωράφι είναι δυσκολία; Είναι κούραση σωματική. Κοιμάσαι και ξεκουράζεσαι. Όλα ήταν επιλογές ΜΟΥ… και τα παιδιά και τα χωράφια και η ζωή στο χωριό. Ειδικά με τα παιδιά το μοιραζόμουν… δεν τα ένιωθα βάρος… Ποτέ! Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η σχέση μου με τα παιδιά… Με μεγαλώνανε μάλλον….δεν τα μεγάλωνα. Έτσι έμαθε και ο Κωστής να μαγειρεύει από μικρός, φρόντιζε τον Δημήτρη όταν ήταν μωρό σαν να ήταν μεγάλος. Μας βοηθούσαν σε πολλές δουλειές από πολύ μικρά, χωρίς να το καταλαβαίνουν….Αν βάλεις άλλωστε ένα παιδί να κλείσει τις κότες στο κοτέτσι μπορεί να παίζει κυνηγητό για καμιά ώρα…
Όταν λοιπόν αυτά που κάνεις κάθε μέρα σε γεμίζουν, οι δυσκολίες είναι για να γίνεται η διαδικασία πιο ενδιαφέρουσα. Δεν θα ήθελα να έχει γίνει αλλιώς!
Μίλησέ μας για τα προϊόντα σου. Τι τα κάνει διαφορετικά;
Ο τρόπος που γίνονται μάλλον. Είμαι μια διχασμένη προσωπικότητα… Την ώρα που αρχίζω να φαντάζομαι ένα καινούριο προϊόν είμαι σαν ονειροπαρμένη… συνήθως οδηγάω και φτιάχνω τη γεύση στο μυαλό μου…. Βάζω υλικά, βγάζω υλικά, φτιάχνω γεύσεις… κρατάω σημειώσεις (δεν θέλω σχόλιο… ναι οδηγώντας κρατάω σημειώσεις…) καταλήγω σε δυο τρεις παραλλαγές και μετά στο εργαστήριο ή στο σπίτι το φτιάχνω μέχρι να γίνει έτσι όπως το φανταζόμουν.
Μόλις τελειώσει το δημιουργικό κομμάτι, ξυπνάει ο άλλος μου εαυτός, που κάνει τις αγορές και τα κοστολόγια και πληρώνει την εφορία και μας προσγειώνει στην πραγματικότητα… και όταν αυτοί οι δυο συμφωνήσουν για το αποτέλεσμα χωρίς κανένας από τους δυο να κάνει εκπτώσεις, τότε βγαίνει ένα καινούριο προϊόν!
Τότε που φτιάχναμε τη μαρμελάδα από κράνα, είχα βουλώσει το στόμα του άλλου μου εαυτού που φώναζε ότι αυτό δεν γίνεται να είναι και καλό και φθηνό και το έκανα εις βάρος μου μόνο και μόνο για να το κάνω…. Το ζητούμενο είναι η γεύση. Αυτό τα κάνει διαφορετικά. Είναι νόστιμα. Όταν ανοίγεις yiamaki θα ήθελα να γεύεσαι κάτι καλύτερο από αυτό που θα περίμενες… Αν το καταφέρω, τότε έχει πετύχει…
Πες μας για τις πρώτες ύλες ;
Όλο το μυστικό είναι στις πρώτες ύλες. Έλα να φτιάξουμε ένα πρωινό με καλές πρώτες ύλες και το ίδιο πρωινό με κακές πρώτες ύλες. Το ένα λοιπόν θα έχει αυγά από κότες που ζούνε ελεύθερες στο βουνό και τρώνε χορταράκια και πετρούλες, θα τα τηγανίσουμε με ένα εξαιρετικό ελαιόλαδο πολύ καλό να μοσχοβολίσει, θα βάλουμε αγνό αλάτι από τη θάλασσα, θα έχουμε ένα ζυμωτό ψωμί με προζύμι ψημένο σε φούρνο με ξύλα, για να βουτήξουμε στον κρόκο θα βάλουμε και ένα κομματάκι από μια ώριμη βαρελίσια φέτα και θα στύψουμε και φρέσκα πορτοκάλια να φτιάξουμε μια φρέσκια πορτοκαλάδα…
Το άλλο θα έχει αυγά από ορνιθοτροφείο μαζικής παραγωγής αυγών με τα αντιβιοτικούλια τους και με τα φυράματα που τα ταΐζουν, θα τα τηγανίσουμε με μια μαργαρίνη, θα ρίξουμε αλάτι με πρόσθετα ροής για να μην πετρώνει, θα πάρουμε και λευκό ψωμί του τόστ και θα ανοίξεις και μια κονσέρβα χυμό πορτοκάλι όπως κάνουν στα ξενοδοχεία και θα κάτσουμε να φάμε.
Σκέψου την ίδια σύγκριση για μια σαλάτα, για ένα φρούτο, για το κρέας, για το τυρί… Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Όλη η ουσία είναι στην πρώτη ύλη!
Υπάρχουν κάποια προϊόντα σου που ξεχωρίζεις;
Είναι σαν να με ρωτάς ποιο παιδί μου αγαπάω περισσότερο. Το καθένα έχει την προσωπικότητά του. Αν θέλεις να σου ξεχωρίσω κάποια, θα σου πω κάποια από αυτά που αγαπάει ο περισσότερος κόσμος.
Από αυτά που έχω θα ξεχωρίσω τα Ξερά σύκα σε σιρόπι Μαυροδάφνης με μαύρο πιπέρι, τις Πιπεριές Φλωρίνης Γλυκοκαυτερή και το Πέστο με τα λιαστά ντοματάκια!
Δώσε μας μερικές προτάσεις για τα προϊόντα σου (τρόποι χρήσης, συμβουλές, γευστικές προτάσεις κ.α.)
Η μαρμελάδα λεμόνι είναι μια μαρμελάδα που εκτός από τη συνηθισμένη χρήση, μπορεί να γίνει πολύ ωραία βάση για να κάνεις μια γλυκόξινη σάλτσα λεμονάτη με έντονο άρωμα λεμονιού, με την προσθήκη χυμού λεμονιού και ελαιόλαδου για μια σαλάτα ή για ένα ψητό στο φούρνο ή για τα κρεατικά που ψήνεις στο grill ή για ένα σαγανάκι, για μια πατατοσαλάτα ή για το κινέζικο…
Η γλυκοκαυτερή που κάνουμε με τις πιπεριές Φλωρίνης είναι ένα ντιπ για αλμυρά τυριά ή κριτσίνια, αλλά μπορείς να μαρινάρεις θαλασσινά, να φτιάξεις ωραία μεξικάνικη συνταγή με φασόλια, να την κάνεις BBQ Sauce με λίγο μουστάρδα και ξύδι… ή αν σου αρέσουν τα nachos και τα αλμυρά σνακ άνοιξε το βαζάκι και τσάκισε το…. μακριά από τα παιδιά! Γενικά όταν μάθεις να μαγειρεύεις με βαζάκια, βάζεις τη φαντασία σου να οργιάσει…
Οι Έλληνες παραγωγοί μπορούν να κάνουν τη διαφορά μέσα στην κρίση;
Μόνο όσοι αγαπάνε αυτό που κάνουν.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει ο Έλληνας παραγωγός σήμερα;
Kαι ο πιο διεστραμμένος νους δεν μπορεί να φανταστεί πόσο δύσκολο είναι να επιχειρείς στην Ελλάδα… Έτσι μου έρχεται να γράψω βιβλίο για το θέμα. Θα έχει μεγάλη επιτυχία στην κατηγορία επιστημονικής φαντασίας…. Ξεκινάς να πας σε μια υπηρεσία για ένα χαρτί και είσαι έτοιμος για όλα! Και πάλι έξω πέφτεις… Άστα…
Γιατί επέλεξες να συμμετάσχεις και να υποστηρίξεις την Κίνηση Wise Greece;
Τα παιδιά είχαν μια πολύ ωραία ιδέα που παντρεύει τα ελληνικά ποιοτικά προϊόντα με την προσφορά στους συνανθρώπους μας. Αυτό είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στο εξωτερικό. Μας εκφράζει και συμμετέχουμε για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας!
